Sztuki walki są metodami walki wręcz albo rywalizacji przy użyciu broni białej. Celem tych walk jest poprawa formy fizycznej, lecz także rozwój osobowościowo-duchowy. Ci, którzy trenują sztuki walki uczą się jak zadawać ciosy, aby we właściwszy sposób kontrolować własny umysł i swoje ciało.

Określenie sztuka walki odnosi się do różnych wariantów walki wręcz lub walki przy wykorzystaniu broni białej.

Są to na przykład kije, szable lub szpady. W świadomości potocznej, jest to jednolita grupa konkurencji, w których nacisk kładziony jest na naukę wyprowadzania ciosów, żeby pokonać przeciwnika. W sztukach walki jednak chodzi naprawdę o posługiwanie się siłą w przemyślany sposób to znaczy tak, aby nie był agresywny ani zaczepny. Siła fizyczna prowadzić ma do rozwoju duchowego człowieka, a nie do walki i uzyskania podziwu społeczeństwa. Najbardziej popularnymi rodzajami sztuk walki to te, które wywodzą się z krajów Dalekiego Wschodu zatem z Japonii, Korei, Chin oraz Tajlandii. Są one głęboko związane z filozofią buddyjską, która rozprzestrzeniona jest w tej części globu. Domeną tych sztuk nie jest agresja i współzawodnictwo, ale harmonia i umiejętność panowania nad swymi odruchami. Sztuki te przekazują ponadto wartości uniwersalne na przykład szacunek dla rywala oraz umiejętność trzymanie nerwów w ryzach.

Te właściwości odróżniają sztuki walki od sportów walki. Sporty walki są to konkurencje, których głównym celem jest jak efektywnie pokonać przeciwnika.

Interesuje Cię ten artykuł? Jeżeli tak, to odwiedź źródło komornik sądowy września a znajdziesz tam interesujące informacje, które na długo zapadną Ci w pamięć.

Kung-fu jest chińską sztuką walki, która zyskała na zachodzie bardzo znaczną popularność. Podstawowe style dla Kung-fu wzorowane są na ruchach zwierząt: lamparta, żurawia oraz tygrysa. W naszym kraju najpopularniejszą odmianą Kung-fu jest Wing Tsun, które stworzone zostało przez kobietę. Kobieta ta opracowała rodzaj rywalizacji z silniejszym i większym przeciwnikiem.

Odmiana Wing Tsun polega na tym, żeby unikać konfrontacji siłowej oraz żeby wykorzystywać moc przeciwnika przeciwko niemu samemu. W tym celu trzeba znać wrażliwe punkty przeciwnika na przykład oczy, gardło czy przyczepy mięśni.